Tuesday, December 29, 2015

Two Saudi millionaires pay blood money to free Filipino

RIYADH: Two Saudi millionaires have reportedly paid SR225,000 in blood money to free a Filipino man who had killed an Indian national in a car accident.

The men donated the blood money requested by the victim’s relatives. The Filipino man was working for the firm of the Saudi citizens. A local court has sent a letter to the prison to release the Filipino and consider the case closed, according to a report published by an online news channel.


The Filipino man was driving a van in Al-Rass town in central Saudi Arabia, when he hit the pedestrian, killing him instantly, according to the report, but did not specify when the incident took place.


The Philippine Embassy has issued its thanks for the generous gesture. However, Philippine Ambassador Ezzedin Tago, in a message to Arab News on Friday, could not confirm the donation. “The money could have been made directly to the prison as an act of charity,” he said.


Meanwhile, in a separate case, the mother of Joselito Zapanta, the Filipino on death row in Riyadh, has pleaded for help to raise the rest of the blood money needed to save her son from execution.


In an interview, the mother said they have so far raised P23 million (less than SR2 million) of the P49 million (SR4 million) sought by the family of the Sudanese national Imam Ibrahim who was murdered in 2009 in Riyadh after an argument over rental payment. 


According to Zapanta’s mother, the money collected can be sent to the Philippine Embassy’s account at a local Saudi bank.


The Blas F. Ople Policy Center and Training Institute, a non-profit organization assisting distressed overseas foreign workers, had issued an appeal to raise the blood money.


Source:  Arab News

Poe to Hong Kong OFWs: ‘I Will Not Steal’

“Makakaasa kayo na hindi ako magnanakaw at lahat ng kita ng gobyerno, bawat sentimo ay mapupunta sa benepisyo ng ating mga kababayan. Iyan po ang palaki sa atin ng aking tatay na si FPJ.”
(Rest assured that I will not steal government money, and every centavo will benefit all our countrymen. That was how I was raised by my father, FPJ.)
This was the pledge presidential hopeful Sen. Grace Poe-Llamanzares said on Saturday to Filipinos based in Hong Kong once she gets elected to lead the country.
FPJ, of course, was Fernando Poe Jr, Ms. Poe-Llamanzares’ late father who also ran the presidential race in 2004 but lost to Gloria Macapagal Arroyo.
Spending the holidays with her family, Ms Poe-Llamanzares was invited to speak in a gathering of Filipino migrant workers in Hong Kong’s Central business district. Relating to the plight of overseas Filipino workers (OFW) who have spent time away from family, Poe admitted to formerly working abroad. After finishing her graduate studies in the United States, Ms Poe-Llamanzares worked there and eventually gained US citizenship. Upon her father’s death in Dec. 2004, she returned to the Philippines and revoked her US citizenship. She later took the role as chairperson of the Movie and Television Review and Classification Board in 2010. She won a seat in the Senate in 2013.
“Salamat sa inyong tulong dahil kung hindi dahil sa OFWs, ang ekonomiya ng Pilipinas ay matagal nang tumiklop.”
(Thanks for your help, if not for the OFW, the Philippine economy would have long collapsed.)
“Matagal din akong tumira sa ibang bansa, at naiintindihan ko ang inyong kalagayan. Kasama ng Migrante, ng iba nating mga senador na tumatakbo, itutulak namin ang mga makakabuti para sa OFWs—na bumaba ang fees nyo at yung mga kailangan nyo tulad ng health benefits ay matulungan kayo ng gobyerno.”
(I also lived away from family for long so I understand your situation. Along with Migrante [a migrant worker advocate group], and other senatorial candidates, we will push for lowering fees and addressing needs such as health benefits that the government will provide.) 
Source: http://www.pinoy-ofw.com/

DFA: Pinoy worker Joselito Zapanta executed in Saudi

   Photos from Susan Toots Ople Page
Saudi Arabia has executed Joselito Zapanta, the Filipino construction worker sentenced to death in April 2010 for killing a Sudanese national over a rental dispute the previous year, the Department of Foreign Affairs (DFA) said Tuesday.

"The Department of Foreign Affairs regrets to inform the public of the execution of Filipino national, Mr. Joselito Lidasan Zapanta, in the Kingdom of Saudi Arabia on 29 December 2015," the DFA said in a statement.

"We offer our sincere condolences to his family and loved ones for their loss," it added.

The DFA said Zapanta, 35, a father of two, was sentenced to death over murder and robbery after the family of the victim, Imam Ibrahim,  refused to execute an Affidavit of Forgiveness or Tanazul in exchange for blood money.

Body will not be repatriated
In a phonepatch interview on radio dzBB, DFA Assistant Secretary Charles Jose said Zapanta was executed at exactly 2:20 p.m. Tuesday (Philippine time) after he was found guilty of the case of murder with robbery by the Riyadh Grand Court in April 2010.

Jose said Zapanta's remains was buried immediately after the execution as part of the common practice of the Saudi government and in accordance with the burial tradition of Islam. He said Zapanta had converted to Islam years ago.

“Agad na pong inilibing si Joselito Zapanta. Unang una, yung mga binibitay po sa Saudi ay karaniwang doon na din talaga inililibing. At pangalawa si Joselito po ay nag-pa convert na sa Islam,” Jose said.
He added: "Hindi na po maibabalik ang katawan dito [sa Pilipinas]."
Based on the dzBB report, the government failed to satisfy the P48 million blood money for the victim's family set by the Riyadh court in exchange for Zapanta's life.

Jose said the DFA has already informed Zapanta's family in the Philippines about the execution.
He clarified that even the Philippine government was not made aware of the exact day and time of Zapanta's execution.

“Alam po natin na anytime [ay pwede siyang bitayin] since yung pamilya nga po ng biktima ay tumanggi sa pagpirma ng affidavit of forgiveness. But practice po sa Saudi 'yan that they don't announce the exact date and time of the execution,” he said.

Gov't assistance provided
According to the DFA, the Philippine Government has "undertaken and exhausted all diplomatic and legal efforts, and extended consular and legal assistance to preserve the life of Mr. Zapanta."

It said the government had provided the Zapanta all necessary assistance and ensured that his legal rights were observed throughout the whole judicial process.
Among the assistance extended to Zapanta and his family was the facilitation and funding for the jail visits of his mother and sister to the Malaz Central Prison on November 28 to December 2, 2015, and on March 8 2013 and in November 2012.

With Zapanta's execution, the DFA reiterated its appeal to all Filipinos overseas to "follow the local laws of their host countries at all times and to avoid involvement in criminal activities."


Source:  GMA News

Sunday, November 22, 2015

9 Tips and Guides to Succeed as Overseas Filipino Work


When you leave the Philippines to work overseas, you probably have set your objectives already. Earn bigger wages, save most of them and return home may be one of them. But in reality, working overseas is more likely to be complicated than what we initially imagined. There are many distractions that dissuade us from pursuing our goals.

Many Overseas Filipino Workers (OFWs) spent many years working abroad yet they found themselves almost empty handed and unable to figure out why they were unable to save by the time they decided to go back to the Philippines. Remember that a high paying job does not guarantee savings, if you are not diligent in doing so. Or if unfortunate things happen (you figure in an accident or get sick, you get duped, you get laid off from work, etc).

Successful Overseas Filipino Worker sounds very subjective. But for the sake of this article, let’s say successful OFW is one who is able to provide the needs of his/her family along with sustainable source of livelihood long after he/she decides to go back home for good.

Therefore, if you don’t want to take the same route as these ill-fated OFWs and instead be successful, the following tips may be helpful to you.

1. Apply the job without spending a fortune. It is not practical to spend a fortune to land an overseas job, no matter how high-paying it promises. Many Filipinos take the radical route of selling farming lands, houses and other family properties to pay for placement fee for a job that pays only a fraction of that amount. While you successfully get the job, your family’s livelihood or convenience is compromised, putting you in a bind to contribute a significant amount of your earnings on a regular basis. This becomes the main reason why OFWs are unable to save for themselves.

2. Save before you spend. The fact that you are receiving much higher salary abroad than what you did back in the Philippines is a big temptation to spend more. After all, you have the money to spend, right? You might say you deserve a new car or a fine piece of luxury jewelry after all the hard work. That’s not a problem only if you already managed to save a reasonable amount on a regular basis. That amount may be from 5% to 15% of your monthly income. Many Filipinos want a taste of luxury even for a short while, only to regret what they did. You can be like them, but make sure you put money into the piggy bank first.

3. Become an investor. Investing in farmland, house for rent or lots is a wise investment with guaranteed yields better than passenger jeepneys or sari sari store because they require a bit less maintenance and whose value doesn’t depreciate as much as others. As a matter of fact, real estate property value increases over time. If farmland or piece of real estate is a bit expensive, you may try other investment vehicles such as the stock market or life insurance with cash value.

4. Invest in retirement savings plan, educational plan or life insurance. Even when you’re working abroad, be diligent in contributions to SSS, Pag-Ibig Fund and educational fund for children or future children as well as health and life insurance to safeguard financial security during challenging times.

5. Educate your family members on spending your remittance. Don’t make your beneficiaries think making money abroad is an easy task. Instill in them the value of saving and less reliance on your money remittance (or balikbayan boxes). By doing so, family members are motivated to help stretch the budget and save whatever you send instead of immediately seeking help from you for additional monetary help.

6. Don’t pretend to be a millionaire when you’re not. Sometimes, neighbors have this mentality that if you are on vacation, you are poised to give away stashes of money or bags of chocolates. And many OFWs oblige to avoid being maligned as too prudent and don’t know how to share. Sharing what you have is a good gesture but it does not need to be too extravagant that it’s like starting from scratch when you return to work abroad. What about if your company suddenly shuts down or have to let go of people (you included) due to financial difficulties? Or you got sick and unable to go back to work? These neighbors are unlikely to offer you help.

7. Think of a good investment while you’re abroad. If you are business-minded you can think of ways to establish business in your home town. Internet cafe for computer-literate family members, eatery for cooking mothers and siblings or a business center offering photocopying, typing, and book binding near a school. Don’t invest on a business you have no idea how it’s run. You better save your money in a bank than get involved in a highly risky business venture.

8. Think of acquiring new skills. Acquiring new skill can be accomplished through short-term courses such as dressmaking or cooking courses. Or maybe enroll in a distance learning institute. Other skills are not necessarily for livelihood but are good to have, such as guitar or karate lessons. Being an OFW should not limit you to be part of working class only. It’s still part of living your life, of which we constantly seek self-improvement.

9. Set short-term, middle-term and long-term plans. By planning on a short- (within the year), medium- (2-4 years) and long-term (5 years or more) plans, we are more focused on what we can accomplish on a daily basis. Do I want to own a new house within two years? Do I want to go back home in five years? Can I establish my own business before I reach the age of 40? Draft your own plans first and you’ll be able to steer towards a clearer direction.

These are practical tips that are not hard to do. Even the lowest paid Filipino abroad can still be a candidate to succeed in life overseas. It just begins with forward thinking, a little self sacrifice and focus on achieving dreams.

(by: pinoy-ofw.com)

Sunday, August 9, 2015

Ano ‘yung Kurot Principle?



Kurot Principle: Pinoy vs. Chinoy Businessman

(Excerpted from Vic and Avelynn Garcia’s book entitled Kontento Ka Na Ba Sa KaPERAhan Mo?)

Ano ‘yung Kurot Principle? Ay, ang ganda nitong Kurot Principle na ito. To better understand this, I will tell you a story of a person na balak bumili ng cellphone worth P1,000. Nagkataong mayroon siyang P100,000 na savings. Puwede ba siyang bumili ng cellphone? Puwede, kasi yung P1,000, KUROT lang ‘yon sa kanyang savings.

May pangalawang taong balak bumili ng cellphone. Ang bibilhin niya ay worth P1,000 din. Mayroon siyang savings sa bangko na P1,000. Bumili siya ng cellphone. Anong tawag dun? DAKOT na ‘yun! Dinakot lahat ang pera niya!

May pangatlong tao, balak bumili ng cellphone, pero walang savings. P1,000 lang naman ‘yung bibilhin niya. Bumili siya. Anong tawag ‘dun? UTANG na ‘yun!

Ang tanong: ano’ng prinsipyo ang ginagamit mo sa buhay mo? KUROT, DAKOT, o UTANG?

Magtataka pa ba tayo kung bakit tayo naghihirap o baon sa utang? Ang gagaling nating dumakot! Ang gagaling nating umutang! Gusto mong yumaman? Starting today, matutong kumurot. Kapag may bibilhin, dapat kinukurot lang! Nagkakaintindihan ba tayo? Kapag ginawa mo ito, pangako, yayaman ka.

Pag-aralan nating muli ang mga pinakamayayaman sa Pilipinas, ang Chinoy. Again, bakit sila mayayaman? Ang gagaling nilang… kumurot! Tayo ang gagaling nating… dumakot! Sasampolan kita…

Pinoy vs. Chinoy Businessman

May dalawang negosyanteng nagsimula ng kanilang negosyo, isang Pinoy at isang Chinoy. Ang capital nila pareho ay P100,000.

Sa unang buwan, si Pinoy, kumita ng P10,000. Ano ang iniisip bilhin? Cellphone. Si Chinoy, kumita rin ng P10,000. Ano ang gagawin niya? Idadagdag niya sa puhunan.

So magkano na ngayon ang puhunan ni Chinoy? P110,000! Si Pinoy, P100,000 pa rin, pero may bago siyang cellphone. Ang ganda!

Ituloy natin. After a few months, maganda ang takbo ng negosyo. Si Pinoy kumita ng P50,000. Ang Pilipinong may P50,000, ano ang balak bilhin? Bibili siya ng home theater, DVD, at LCD TV! Si Chinoy, kumita rin ng P50,000. Anong gagawin niya? Idadagdag uli sa puhunan niya. Magkano na ang puhunan niya? P160,000 na!

A few months later pa, ang Pinoy kumita ng P150,000! Ang Pilipinong mayroong P150,000, ano ang balak bilhin? Second-hand na kotse o pang-downpayment sa bagong kotse. Ang Chinoy, may P150,000. Ano’ng gagawin niya? Idadagdag sa puhunan! Magkano na ang puhunan niya? P310,000!

Buwan-buwan, si Pinoy kumikita. Dagdag siya ng dagdag ng gamit. Magkano ang puhunan niya? P100,000! Si Chinoy, buwan-buwan kumikita. Ano ang ginagawa niya? Dagdag ng dagdag sa puhunan niya. One day, Chinoy was able to save P1 million! So ginawa niya, he approached one supplier and said, “Supplier, kung bibili ako sa‘yo ng worth P1 million, bibigyan mo ba ako ng discount?” Hulaan mo kung ano ang sasabihin ng supplier. “Of course, ang dami mong bibilhin, kaya bibigyan kita ng additional 5% discount!”

Ngunit naisip ni Chinoy, “Hindi naman yata maganda na sa akin lahat ang 5%. Ang gagawin ko, bibigyan ko ang customers ko ng 3% discount at sa akin na lang ‘yung 2%.” Ibig sabihin, bababa ang presyo ng kanyang mga ibinebentang produkto.

It just so happened na magkatabi ang tindahan ni Chinoy at ni Pinoy. Pareho sila ng mga produktong ibinebenta. Given the situation, kanino kayo bibili? Kay Chinoy, because it’s cheaper. Ano ang mangyayari sa negosyo ni Pinoy? Malulugi na. Kasi mas mahal ang kaniyang produkto. Ano ang gagawin niya? Ibebenta niya ‘yung kotseng nabili niya ng P150,000. Sino ang bibili? Siyempre, ang maraming pera, si Chinoy. Tatawaran pa ni Chinoy ang kotse ng P80,000. Dahil gipit na si Pinoy, kahit palugi ay ibebenta na rin niya. Si Chinoy ngayon ay nagkaroon ng kotse na murang-mura lang!

After a few months, mauubos din ang P80,000 ni Pinoy. Ano ang susunod na gagawin ni Pinoy? Ang home entertainment niya ay ibebenta na rin. Magkano? P20,000 na lang. Sino ang bibili? Si Chinoy. Darating ang araw na pati ang cellphone ni Pinoy ay ibebenta na niya. Magkano niya ibebenta? P2,000 na lang! Isang araw, magsasara na ang negosyo ni Pinoy. Ano ang gagawin niya? Malamang, magtatrabaho na lang siya kay Chinoy. Ito ang kuwento ng bansang Pilipinas!

Naalala mo pa ba noong araw, mas mayayaman ang mga Pinoy kaysa sa mga Chinese. Bakit nagbago? Ano ba ang problema natin? Dakot kasi tayo ng dakot! Sila, kurot lang ng kurot!

Mayroon kaming naging participant before na nagsabi, “Sir, hindi naman totoo ‘yan! I know a Chinoy, he drives a BMW. That’s a P5 million car! Kurot ba ‘yun?” Malamang kurot ‘yun! Noong binili niya ‘yun, mayroon na siyang P100 million na savings! So kurot lang ‘yun! Nandiyan ka pa ba?

Isang Kahig, Isang Tuka

Saan ka makakakita ng mga taong isang kahig, isang tuka? Saan? Sa squatters area? Magtigil ka! Gusto mo’ng makakita ng mga taong isang kahig, isang-tuka? Sa Ortigas, sa Makati, may makikita ka.

What do I mean? Kapag hindi ka sumuweldo ng isang buwan, mabubuhay ba ang pamilya mo? Kung wala kang credit card, kung mawalan ka ng trabaho ngayon, ilang araw ang aabutin para mabuhay ng matino ang pamilya mo? Kapag nawalan ka ng suweldo, patay ka!

Ang mga Chinoy, kahit hindi muna kumita o magnegosyo, mabubuhay ng maganda. Bakit po? Kasi many years ago, kumahig sila ng kumahig at tumuka lang konti. Kaya marami sa kanila ngayon, tuka na lang ng tuka. Maraming Pinoy, kapag hindi tayo kumahig, wala tayong tutukain.

Ito ang masakit–sometimes, kahit matanda na tayo, kahig pa rin tayo ng kahig. Gaano karaming Pilipino ang 60 years old na ay trabaho pa rin ng trabaho? Puwede ba, simula ngayon, kumahig ka nang kumahig at iwasan munang tumuka. I-deprive ang sarili ng kaunti.

Ang pinakamasakit sa lahat ay ito–one day, you want to work, but you cannot work. You are already old. Why? Nagpakasasa ka kasi noong bata ka pa. Inubos mo na lahat ng lakas at kalusugan mo sa bisyo.

Tanong: Masama ba’ng bumili ng mahal? Sagot: Hindi! Basta kinukurot lang! Kapag nakakita ka ng kasamahan mong naka-Nike shoes, huwag mong husgahan kaagad iyong tao! Malay mo, kinurot lang niya iyon. At the end of the day, what is happening to other people is not important. What’s more important is what is happening to you.

The Bible says in 1 Thessalonians 4:11, “Make it your ambition to lead a quiet life. You should mind your own business and work with your hands, just as we told you.”

Friday, July 10, 2015

BAKIT BA ANG PINOY AY MAHILIG MANGUTANG?



Usong uso sa ating mga pinoy ang mga katagang, "Pahiram naman ng pera, ibabalik ko na lang sa payday." Pero nakalipas na ang madaming payday, hindi pa din nababayaran ang inutang.




NAGKAKALIMUTAN NA at nagkakasakit ng AMNESIA!

Palagay ko, kaya patok ang pangungutang dito sa Pinas ay dahil ito ay isa nang naging …

TRADISYON
Malaki ang influence ng mga magulang natin. Kung pangungutang ang naging LIFESTYLE nila, malamang ito ay magagaya ng kanilang mga anak.
Isang halimbawa na lang ay ang fiesta. Para walang masabi ang kapitbahay at kamag-anak, kahit walang-wala na, pipilitin pa din na maghanda para lang hindi mapahiya.
Natatakot na masabihan nang madamot (kahit nagtitipid lang naman talaga), kaya mas pinipiling mangutang kahit duda na ito ay mababayaran in the future.
Ang iba naman kaya mahilig mangutang ay dahil sa sobrang pagod na pagod sa work. Kaya pagdating ng sweldo, ang iisipin ay they ...

DESERVE A REWARD
At ang naiisip na reward ay puro mga WANTS na para sa panandaliang saya lamang. Inom, eat-all-you-can, gadget, at kung anu-ano pang mga bagay na hindi naman talaga kailangan.
Hindi na na-consider ang pag-achieve ng long-term goals at ang reward nito. Gusto nalang na bawat kibo't galaw ay may ka-akibat na pagpapala.
Okay naman kung pagbigyan ang mga wants paminsan-minsan, hangga't ang ipinang-gagastos ay extra cash at hindi yung pera para sa mga pangunahing pangangailangan.
Ang iba naman ay sadyang ...

TAMAD LANG
Ayaw maghirap kaya umaasa na lang sa iba. Panay pasarap ang gustong gawin at inaasa na lamang sa mga nagmamahal sa kanya ang pag-sustento ng mga luho at pangangailangan niya.
Gusto lagi nalang kumportable, kahit hindi nagtatrabaho. Manghihiram ng pera habang naghahanap ng trabaho, pero ipangsusugal dahil nagba-baka sakali na manalo sa pamamagitan ng "mas madaling" paraan ng pagkakaroon ng pera. Ang ending, palubog nang palubog sa utang!
Pero para sa kanya, ayos lang at normal ang ganitong lifestyle. Ang nakatatak kasi sa isip: "Hindi bale nang tamad, hindi naman pagod."
At higit sa lahat, ang pinag-uugatan ng pagkahilig sa pangungutang ay maaaring ang pagiging ...

MA-PRIDE
Dahil ayaw makitaan ng mali, mangungutang para panghanda sa mga okasyon, kahit wala namang cash on hand at hindi naman sure na may paparating na pera. Ang importante para sa kanya ay maipapakita niya na kaya niyang maghanda ng engrande. Ayaw AMININ na may hangganan ang kakayanan niya.
Laging iniisip ang sarili kaya iniisip na laging may kapalit agad na reward ang bawat pagtatrabaho. Masyadong SELF-ABSORBED kaya hindi bale nang manghingi sa kapwa, masunod lang ang luho.
Feeling VIP palagi kaya feeling lagi siyang pagsisilbihan ng mga taong nakapaligid sa kanya sa pamamagitan ng pagpapautang. Dahil importante ang tingin niya sa sarili niya, chillax na lang siya habang hinihintay ang mga biyayang mga inutang niya.
These are just some of the reasons kung bakit ang Pinoy ay nahihilig mangutang. Isa ka ba sa mga ganitong klaseng Pinoy?

THINK. REFLECT. APPLY.
Handa ka na bang i-break ang mga tradisyon para hindi na madagdagan ang iyong mga utang?
Willing ka ba na mag-effort para sa sarili mo para makalabas ka na sa pagkakautang?
Kung gusto mong nang magumpisa pero hindi mo alam kung paano. Nais kitang tulungan, panoorin mo itong video an ito and see how it can change your financial life forever http://bit.ly/1AZsjDW

Wednesday, July 8, 2015

10 Money Management Tips for OFWs (1st Half)


What are you doing wrong with your money?

What should you start doing right?

Here are ten money management tips to help you make your money worth something. (Please stay tuned for the second half!)

OFW Money Tip #1: Talk to your loved ones about your arrangement.

It's sad, but some relatives of OFWs expect their breadwinner to send them majority of their income.

Get this misconception out in the open and correct their expectations as early as possible. Tell them how much your salary is, how much you're going to send every month. how much your cost of living will be and how much you plan to save up.

If you think that they won't respond well to this, then tweak the figures a little bit. If you're earning P100,000 and you plan to send P45,000 monthly, and they're still not satisfied, tell them that you're actually earning only P80,000 and yet you're still sending them P45,000.

It's all in a matter of perspective!

OFW Money Tip #2: Make sure you have an online savings account with a credible bank before leaving the country.

This is wonderful for you because this means you can monitor you account balance, even if you're not in the country. Sure, you'll have a savings account in the country you work in, but you also need to have another account in the Philippines as another source of your savings.

In the above example, if you're sending P45,000 monthly, tell your loved one to deposit the P5,000 to your online savings account. You can know if it's credited or not if you check your online balance.

OFW Money Tip #3: Start learning about investing.

Read more about investing in mutual funds - a lot of investment companies would be happy to help you make your money work for you.

Don't be afraid to ask around.

Attend financial literacy seminars while you visit the Philippines. Talk to a helpful financial advisor - hello! :)

(Have you gotten the free version of my "12-Step Guide to be a 20-SOMETHING MILLIONAIRE" book? Get it here.)

OFW Money Tip #4: Reinforce the need to be financially literate and eventually, financially free.

Log in to your Facebook account and look at the pictures of family reunions - don't you wish you were there with them?

Your lola just celebrated her 85th birthday with all her grandchildren and you're the only one missing - don't you wish you were there with her?

Your 11-month old son walked the first time today and you weren't there to witness it - don't you wish you were there with him?

You chat with your life partner via Skype and you give each other virtual hugs because you're a thousand miles away from each other - don't you wish you were there with her?

It's your little sister's graduation today and she wanted you to put the medal on her but you couldn't because you're abroad - don't you wish you were there with her?

Friends, learning about personal finance management won't just make you wish you were there. It will make you actually be there in times when you want to be there the most. It's better to retire early and live off your passive income instead of working abroad until you're 65, right?

OFW Money Tip #5: Make your own saving and spending plan.

That's right: have a proper budget! Your income shouldn't just be about remittances, expenses and more expenses. It needs to be about giving back to God, saving and paying yourself first, investing, your expenses and then remittances.

Confused as to where to start? This template may just be what you need!

Don't be a total martyr and send all your money home. You deserve to take care of your needs by making your money work for you too.

You worked hard for this money - shouldn't your money do the same for you?


Fired up to manage your money yet? Contact your trusted financial advisor. You can also get FREE financial consultation from me by filling out the form here to help you get started.

If you find this post helpful, please SHARE it to your friends. Who knows, they might like it as much as you do. :)

Thank you, awesome people!


Source:

http://www.thewiseliving.com/2013/08/10-money-management-tips-for-ofws-1st.html

Investing in business and love: Tips from ex-OFW Rebecca Bustamante

Rebecca Bustamante didn't even want to write a book at first.  While the CEO of Chalre Associates attributes most of her success to reading books, she is not one for talking outside of business partners and friends. But upon persuasion, she teamed up with journalist former GMA News Online section editor Veronica Pulumbarit to write "Rebecca Bustamante: Maid to Made," where she shares her experiences to help overseas Filipino workers save money and manage their love life.

In a press launch for the book last September 17, the former nanny shares some tips on dealing with finances, families, and even romance.

Say "no" to family

Saving money was a long, arduous process for Bustamante, who fell into the same cycle as other OFWs by sending all her money home and never leaving anything for herself.

Had she continued this cycle, she said it would’ve been impossible to put all her siblings through school and build a family home in Pangasinan.

“They don’t teach (saving) in our schools. We never learned. Imagine if I didn’t read books — maybe until now I’m still broke,” she said.

While it was painful to say no to her family at first, her decision led her to becoming the success story she turned out to be.

Learn to invest

While reading financial books will certainly teach an OFW ways to save his/her money, Bustamante said families of OFWs must also learn how to make use of the money sent to them.

"Kung ano man yung perang ipinapadala, i-save nila, tapos magtrabaho sila. They need to work and make money for their expenses every day," she said.

"Kung anong pinapadala sa kanila, i-invest, ilagay nila sa bangko para at least hindi kawawa yung pamilya nila na trabaho nang trabaho, hingi sila ng hingi. Samantala kung may business sila, then of course the family's happy," she added.

Because of the length it takes for investments to pay off, most skip investments in favor of spending their money immediately.

However, Bustamante said families of OFWs should be "willing to pay the price upfront," no matter the price, to truly get what they want.

She also said that OFWs must bear the hard work, saying that if she wouldn't be in the position she's in now if she gave in to provocation at the start of her career.

"Karamihan sa kanila, nanny pa rin at nagtatrabaho sa mga hotel as a tagalinis. In short, the story is: kahit anuman, be willing to pay the price upfront," Bustamante advised.

"Invest" in love

Yet for all her achievements, she said her greatest accomplishment was building a family and fulfilling her promise to her mother.

“When my brothers and sisters finished university and [moved] to Canada, and I was able to build a family home in Pangasinan, it’s an achievement… [there’s] nothing else I could ask for except to get married and have my own family, and I have that, too,” said Bustamante.

But in building and raising a family, the CEO said it was important to be meticulous in choosing the right partner. She said the hardships her mother had to go through because of her husband and sons motivated her to research how to pick the right person.

She said singles looking for a partner should list down the qualities they want to have in the person, clarify what they want in the relationship, and make sure that whoever they meet was someone they were truly interested in.

Richard Mills, Bustamante's husband, said they kept their relationship strong by developing it beyond the initial infatuation.

Through trust, respect, and having the same goals and vision, as well as developing individually, couples can remain strong and loving, she said.

"If they decide to stay home, great, but maybe try to take some courses at school, develop a skill, maybe get a part-time job, get involved in charitable pursuits, just so your world's expanding and you got things to talk about," said Mills.

Raising their two sons also helped them bond, as they share everything with them, building trust within their family.

Give back.

Because debt was such a common occurrence with OFWs, Bustamante hopes to tour schools in impoverished areas to teach kids about fiscal responsibility, as well as on how to save money.

Proceeds from the initial printing of her books will completely go into buying laptops for schools, something she already does with part of her profits.

Her husband was also part of a reason why they returned to the Philippines to "give back."

"I love Canada because of the equality. They don't judge you for who you are, they don't judge you for your position, they don't judge what you're wearing or driving. Everybody can eat steak if you like, you can go to restaurants, you can go for holidays," she started.

She continued, "But of course, Richard Mills, I believe in him that we need to be here to promote Philippines to encourage investors to invest here, to give jobs to many. Sabi ko, of course, why not?"

Be assertive, not aggressive

Mills said that what made Bustamante different was her security in her identity, saying she did not feel the need to "keep up" with the macho culture of high-level positions to succeed.

He said just because women are in senior positions doesn't mean they try to act like men.

“In some countries, you can hardly tell the women from the men. Women in the Philippines are feminine, they're very comfortable being women. They don't try to compete... In some countries, it's almost like they're trying to compete for who's more manly,” he said.

"Rebecca Bustamante: Maid to Made" will publicly launch at the Fully Booked branch in Bonifacio Global City in October. —KBK, GMA News


Source:


http://www.gmanetwork.com/news/story/381514/pinoyabroad/ofwguide/investing-in-business-and-love-tips-from-ex-ofw-rebecca-bustamante

Monday, June 22, 2015

Mag Abroad Ka Ba?

Huwag kang mag-aabroad
Kung Hindi BUO ANG LOOB MO!
Huwag kang mag-aabroad
Kung may pumilit lamang sa iyo!
Huwag kang mag abroad
kung Hindi mo kayang magsakripisyo,
Hindi lang basta sakripisyo

Kundi walang katapusang pagsasakripisyo!
Huwag kang mag-abroad
kung Hindi mo kayang MAGPASENSYA!
Dahil dito milya milyang pisi ng pasensya dapat ang dala dala mo! Huwag kang mag-abroad kung
Hindi mo kayang MAGTIYAGA!
Dahil hindi kahit kailanman Madali ang trabaho dito.
Huwag kang mag-abroad
kung MALULUNGKUTIN ka
at hindi mo kayang Gumawa ng paraan para maaaliw ka.
Huwag kang mag-aabroad
kung MATATAKUTIN KA!
Dahil dito marami kang maririnig na hindi kanais nais na kuwento,
At hindi lang basta kuwento
kundi Sadyang totoo ang mga iyon. Ngunit kung ikaw ay mabilis na Papaapekto,
Trabaho ang pinunta mo, hindi mga kuwento.
Huwag kang mag-abroad
kung hindi mo kayang MAKISAMA!
Dahil iba't ibang lahi ang makakasaluha mo.
Huwag kang mag-abroad
kung HINDI KA MATATAG,
dito maraming maaaring manira sa iyo o
Maraming darating na pagsubok.
Huwag kang mag-aabroad
kung Sadyang mahina ang kalusugan mo,
Dahil hindi lang bigat ng trabaho,
kundi puyat, kulang sa pagkain,
kawalan ng gamot, at pabago bagong panahon ang kalaban mo dito.
Huwag kang mag-aabroad
kung Mahina ang iyong Paninindigan at prinsipyo sa buhay,
Dahil dito naglipana ang lahat ng TUKSO!

Higit sa lahat, Huwag kang mag-aabroad

kung Wala kang MATIBAY NA PANANALIG AT KAPIT SA ITAAS, Dahil siya lamang ang unang una mong masasandigan dito sa ibang bansa!

https://www.facebook.com/photo.php?fbid=493007527492970&set=a.375676935892697.1073741825.100003511817473&type=1&theater

Friday, June 12, 2015

OFW Ka Ba? Please lang…MAG-IPON KA


Paalala: Napakahaba po nito pero hindi po ako mag-aaksaya ng oras na isulat ito kung wala kayong matututunan pagkatapos ninyo itong basahin. 





Inaanyayahan ko kayong basahin ang lahat ng ito upang kahit papaano ay makaipon kayo.

Ang karanasan kong ito ay hango sa aking buhay bilang OFW. Kung paano ako nakabili ng lupa at bahay mula sa aking pagtitipid. Ang bahay at lupa na ito ang pinakaregalo ko sa aking ina na naghirap mula nang mamatay ang aking ama labing apat na taon na ang nakakaraan.


Ikaw ba’y matagal na sa abroad at wala pa ring ipon? O kaya naman ay nagsisimula pa lamang sa pakikipagsapalaran subalit punung-puno na ng pangarap na makaipon para sa kinabukasan? O ikaw ba ay papaalis pa lamang sa Pilipinas para mangibang bansa at gusto mo ring kumita ng malaki para sa iyong sarili at iyong pamilya? Kung ganun, maaaring kailanganin mo ito. Ito ang ginawa ko sa buhay kaya kahit papaano, ay may naipundar na rin at nakatulong sa pamilya.


Ayon kay Sir Dennis De Guzman ng KAKKAMPI International at ang editor in chief ng OFW Ako Magazine, Ang pag-iipon ay isang desisyon. Kundi mo kailangan o wala kang sinusuportahan, okay lang dahil buhay mo naman yan. Nakakalungkot lang na marami sa atin ang nagsasakripisyo na mapalayo sa pamilya subalit umuuwing luhaan dahil walang kahit kaunting ipon. Dapat itatak natin sa ating isipan na ang buhay abroad ay hindi panghabambuhay. Maswerte ka kung pauuwiin ka pagkatapos ng iyong kontrata, pero paano kung baguhan ka pa lang ay nagkaroon ng emergency sa inyo sa Pilipinas o kaya naman ay biglang nagkaroon ng problema sa trabaho at napauwi ka nang di oras? Dapat maging girl scout tayo sa lahat ng oras. Yun tipong LAGING HANDA!


Bago ko ilahad sa inyo ang aking tips, ikuwento ko muna ang ilang bahagi ng aking buhay..


Ako po ay ipinanganak na mahirap. Kung kahirapan lang ang pag-uusapan, di ako papahuli. Grade 6 ang natapos ng nanay ko at grade 4 naman si tatay. Nagkakilala lang sila sa Manila dahil iisa lang ang kanilang amo. Boy si tatay at maid si nanay. Wala kaming sariling lupa at bahay noon at ang puhunan lang naming lahat ay sipag at tyaga. Anim kaming magkakapatid at ako ang pang-apat. Yung panganay at pangalawa, di nakatuntong ng college dahil nagtrabaho agad sila para makatulong din sa amin lalo na at namatay ang tatay namin noong 13yrs old ako. Kaming 4 na sumunod ay nakatapos dahil sa kanya-kanyang diskarte. Nagcrew ng Jollibee si kuya habang nagtatrabaho bilang Student Assistant sa school. Ako naman, nagkaroon ng scholarship nung college at nang nanganib ang grades ay nagsimula akong magtinda ng load sa school at ang ginamit ko ay ang perang galing sa scholarship ko. 2003 nang nagsimula ang eload at ako ang kauna-unahan sa lugar namin kaya malaki ang kita. Yan ang isa sa mga tumulong sa akin kaya nakatapos ako sa college at nakakapag-abot pa ako sa nanay ko. Yung 2 kapatid kong sumunod sa akin ay nakatapos din dahil sa tulong ng auntie/uncle ko at konting tulong ko na rin dahil nasa abroad na ako noon.


Nang makarating ako ng abroad, doon lang kami nakabili ng mga gamit sa bahay tulad ng ref na ginagamit ng hipag ko na pinanglalagyan ng kanyang panindang BBQ. Napaaral ko ang mga pamangkin at mga kapatid ko. Kahit papaano ay natustusan ko rin ang pagpapagamot ng nanay ko na diabetic at nakatulong rin sa mga kamag-anak na nangangailangan.


Inabot ako ng 5 taon dito sa abroad bago nakabili ng bahay pero ang nabili ko ay sa isang subdivision at medyo may kamahalan din. Yun ang matagal ko na pinapangarap dahil yun ang pinakaregalo ko sa nanay ko sa paghihirap nya pagkatapos na mamatay si tatay more than 14years na ang nakakaraan. Wala kaming lupa at bahay noon pero ngayon ay may matatawag na kaming “amin” talaga. Alam ko na inabot man ako ng 5 taon pero hindi nasayang ang pinaghirapan ko dahil napunta sa mabubuting kamay. Investment na matatawag ang kapatid ko na napaaral ko sa college dahil ngayon ay nakakatulong na rin sya at hindi pa nag-aasawa. Sa 6 na magkakapatid, isa palang ang may asawa sa amin. Wala pang asawa yung ate ko (34yo), ako (27yo), sumunod sa akin (24, 20) at ang kuya ko na sa loob ng seminaryo ngayon. Sa loob rin ng panahon na di ako nakaipon para sa bahay, naipagamot ko ang pinsan ko na noon ay nangangailangan ng matinding gamutan. Sa kanya napunta ang naipon ko na pangdown sana sa bahay noon. Naging active rin ako sa charity works sa schools at bahay-ampunan.


Pagdidisiplina sa sarili ang pinakapuhunan ko dito sa abroad. Sabi ng nakakasalamuha ko, talo ko pa daw ang may asawa at isang dosenang anak kung magtrabaho. Nasa Pinas palang kasi, sarado ang mga palad ko sa layaw at hanggang ngayon na andito na ako sa Canada ay dala dala ko pa rin yun. Maniniwala ba kayong, hanggang ngayon, tuwing bumibili ako ay nagcoconvert pa rin ako sa peso? Kaya ang pinakapaborito kong store dito ay dollar store. Yung bawat bilhin mo ay nasa 1$ lang ang presyo. Paborito ko rin ang garage sales dito. Mabibilang ko lang ang gamit ko na binili ko sa isang store talaga. Iyun ang pinakareward ko sa sarili ko pero bago ako bumili, isang oras ko muna pag-iisipan. Haha! At once a week, I treat myself with cheeseburger. Mura na yun dito sa Canada pero kung tutuusin, mahal yun pag i-convert sa peso. Everyday kasi ako kumakain ng rice at ang cheeseburger ang pinaka-junk sa katawan ko.. :)


Hindi ko magagawa at mababalanse ang pagtulong sa pamilya ko, kamag anak ko at ang pag-iipon ko kundi ako naghigpit ng aking sinturon. Para po sa lahat, hindi porke’t andito ako sa Canada ay masasabing malaki ang kinikita ko. Malaki nga ang sweldo pero ang taxes at upa bahay ay kalakihan din at bawat kilos ay kelangan mong gumastos. Ika nga, pangalan ng bansa lang at benefits galing sa gobyerno ang maganda pero ang pag-angat mo sa buhay saang bansa ka man naroroon ay nakasalalay pa rin sa iyong mga kamay. Kundi ka marunong sa negosyo (tulad ng iba na sinuwerte pag-uwi ng Pinas), samantalahin mong makaipon habang may kinikita ka dahil hindi natin hawak ang bukas. Maaaring ang inienjoy mo ngayon ay mawala sa isang iglap at ikaw ang kawawa. Ang pamilya mong umaasa sa iyo ay maaapektuhan din.


Maaaring sabihin ng iba, nasa Canada ka kasi kaya malaki ang sahod mo at nakabili ka ng bahay. Opo, nasa Canada ako ngayon pero baguhan palang po ako dito. Bago ako nakarating dito, mahigit 3 taon muna ako sa middle east. Maliit ang sahod ko at nawalan ako ng trabaho sa loob ng 11months. Gumastos din ako ng halos 250k bago nakarating dito sa Canada at nakabayad rin ako ng mga pagkakautang ko noong panahong wala akong permanenteng kita at puro ako hiram sa mga kakilala. Hindi ko man cash na binili ang bahay ko ngunit ipinagmamalaki kong sabihin sa inyo na hindi ako umutang sa credit card at nabayaran ko lahat ng utang ko bago ako nakabili ng bahay. Disiplina sa sarili ang aking ginawa.


Pasensya na kayo at napahaba ang intro ko…haha! Intro lang pala yun! Ito ang mga tips na maaari kong maibahagi sa inyo.. Lahat ng ito ay ginawa ko.


BAGO UMALIS NG BANSA:


1. Pag-alis mo palang sa Pilipinas papuntang abroad, magdala ka na ng personal supplies mo tulad ng sabon, shampoo, napkin for girls at kung anu-ano pa. Mas mura pa rin bumili sa ‘Pinas. Tandaan, ang sweldo mo ay makukuha mo pagkatapos pa ng isang buwang pagtatrabaho o kaya naman ATM (After Two/Three or Ten months).


2. Kung ikaw ay babae, wag ka muna maghangad ng mamahaling underwear. Pumunta ka sa divisoria at bumili ka ng pambansang panty.. Ang so-en. Kahit ilang dosena pa yan, pwede mong baunin. Nakatipid ka na, may iba’t ibang color pa. Sa mga lalaki, bumili ka muna ng 3 for 50. Tsaka ka nalang bumili ng mas mamahalin kapag lumaki na kita mo.


PAG NASA ABROAD KA NA:


3. Wag kalimutan na foreign currency ang pera na hawak mo. Mas malaki ang value nyan kumpara sa peso. Ang sabi ng iba, mura na daw ang 7Ca$ na value meal sa mcdo…..huh? Mabuti sana kung 7pesos yun. Mahigit 400 na yan sa Pinas ah. Mapadirhams, dinar, riyal, dollar, euro, yen o anu pa yan, dapat ilagay mo sa isip mo na MALAKI ANG PERANG IYAN KUNG IPAPADALA MO SA PINAS pero kung gagastusin mo sa bansang kinaroroonan mo, lalaho lang yan na parang bula.


4. Ikaw siguro ay mahilig magjogging or maglakad para mabawasan ang fats? At siguro, habang tumutulo ang pawis mo ay kailangan mong uminom. Mabuti na lang may store na nagbebenta ng bottled water. Pero, dito palang ay makakatipid ka na kung magbabaon ka ng tubig galing sa bahay. Nakatipid ka na, nakatulong ka pa sa environment dahil di ka na magtatapon or magrerecycle ng empty bottle.


5. Iwasan ang makipagkumpetensya sa kakilala na may mamahaling gamit or electronics. Maaaring sila ay walang obligasyon o kaya talagang wala silang pakialam sa hinaharap. Pag wala kang sapat na pera, mag-ipon ka at tiisin mo ang luho. Kailangan alam mo ang iyong needs at wants. Sa 5 taon ko sa abroad, kelan lang ako nagpalit ng aking nokia na naghihingalo na. Galing pa iyon sa Pinas noong umalis ako at nadala ko sa iba’t ibang bansang napuntahan ko sa Middle east, Caribbean at dito sa Canada. Yun yung 7250i na kung bibilhin mo siguro sa Pinas ngayon ay wala na isang libo.


6. “Kaya nga ako nag-abroad para tumikim ng masarap na buhay”. Kung tutuusin, tama ka pero ang pagtikim ng masarap na buhay na pangmatagalan ay iba sa sarap ng buhay na tinatamasa mo ngayon. Yung pagbili mo ng luho ay panandaliang kasiyahan lang yan kapag pinagsawaan mo na kung ano man ang nabili mo pero kung ipunin mo yan at pag-isipan kung saan magandang gamitin na mapapakinabangan, maaaring ikaunlad mo at ng iyong pamilya.


7. “Kaya ako nag-abroad para sa pamilya ko”. Tama ka ulit. Pero ang pagpapadala ng sobra sobra sa pangangailangan ay ang karamihang pagkakamali natin. Magpadala ka ng 10k sa isang buwan, kulang. Magpadala ka ng 20k, kulang pa rin. Sabi nga sa economics, ganun daw ang law of supply and demand. Mas maraming supply, mas maraming pangangailangan. Ang ilan sa pamilya natin, pag alam nilang may kapasidad kang magbigay ng mas malaki, maaring aabusuhin ka nila. Ang sabi ni Eleanor Roosevelt, “No one can make you feel inferior without your consent.” Kaya kung inabuso at naloko ka, malamang ay hinayaan mo silang gawin yun sa iyo. Kung ang pamilya mo ay di ka naiintindihan sa hirap na dinanas mo, turuan mo sila ng leksyon. Tandaan ang kasabihan na “Give a man a fish and you have fed him for today. Teach him to fish and you fed him for a lifetime”. Ipinagmamalaki kong sabihin sa inyo na lahat ng kapatid ko ay may kanya kanya ng  trabaho.


8. Kung marunong magbudget ang pamilya mo, magpadala ka ng minsanan lang. Ako, isang beses magpadala sa 3 buwan dahil marunong magbudget si nanay. Sayang din ang remittance fee kung buwan buwan, di ba?


9. Kung may garage sales, ukay, o store na makakamura ka sa mga bilihin, pumunta ka. Kahit saan ata ako pumunta, suki ko na ito. Maniniwala ba kayong ang employer ko noon sa Middle East ay kasama ko pa sa ukay-ukay?! Kung sya na may perang pambili ay nakakapunta doon, ikaw pa kaya?! Mag-ingat na lang sa damit na may konting mantsa sa kilikili o kaya maitim ang leeg. Malamang, may anghit ang may-ari nyan. haha! Ibabad muna ang damit sa pwede makatanggal ng bacteria. I am sure, meron yan sa bahay ng amo mo..


Kung andyan ka sa bansa na uso ang coupons, ipunin mo yun. Kaibiganin si 10-90% off pati ang discounts ng iyong suking tindahan. Makakaipon ka sigurado!


10. Ang pagtawag, pagtxt at pag-internet ay dapat din budgeted. Kung may roaming ka, mas mabuti. Ang roaming # ko ay pitong taon ko na gamit dahil gamit ko na ito sa Pinas bago pa ako nag-abroad. Pinapaloadan ko ito ng 30 pesos every 2months dahil pwede maexpire ang simcard kapag di naloadan sa loob ng 2months. Maswerte ka kung naka 1taon na walang load yan ay gumagana pa. Pero kung ang pamilya mo ay tintxt ka lang tuwing swelduhan time, mabuti pang wala ng roaming. Bawas sama ng loob pa.


Kung mura ang pagtawag, okay lang kahit maya-maya. Pero kung may laptop ka, pwede naman siguro ay idaan na lang sa chat. Kahit na 3 oras kayo mag-usap sa chat, 60 pesos lang ang gastos ng pamilya mo. Lahat sila, makikita mo pa. Tiis-tiis talaga!


11. Kung hindi marunong magtipid ang pamilya mo, ikaw ang magtabi. Ito ang isang gawain ko pa. Hindi nasaid ang wallet ko or ang atm ko. Binibigyan ko ng limit ang sarili ko na once na yan na lang ang perang natira sa account ko, ibig sabihin ay zero balance na ako. Halimbawa, dati noong sa Pinas ako, may isang libo ako na nakatira sa wallet ko. Pag yan na lang ang natira, wala ka na mahihiram sa akin o kaya di na ako gagastos. Nung naospital ang pamangkin ko, di na kami naghagilap pa. Maliban doon, may atm pa ako na ako lang ang may alam. Ngayon, alam nyo na rin.  :D Noong nag-abroad na ako, pag $500 ang natira sa ipon ko, sasabihin ko sa’yo na wala na akong pera..hehe.. Again, hindi mo alam kung kelan ka mangangailangan ng pera. Tandaan, kapag oras ng pangangailangan, hindi lahat ng kaibigan or katrabaho ay maaaring mag-abot ng tulong sa iyo. Wala kang aasahan kundi ang sarili mo. Naranasan ko iyan noong halos 1yr ako nawalan ng permanenteng kita sa abroad. Ang ginawa ko noon, ipinadala ko sa nanay ko ang naipon kong alahas na nabili ko sa middle east. Pang emergency din yun. Hindi kasi ako nagpadala sa loob ng mga panahong yun. Ang ipon ko noon, mahigit 2k$. Kung wala akong naipon na ganyan, baka kung ano na ang nangyari sa akin. Isang tip mula kay Sir Dennis De Guzman, Kung nakaka-uwi ka sa Pilipinas, maari kang magbukas ng isang bank account sa Pilipinas na huhulugan mo ng iyong ipon. Mas maganda kung ikaw lamang ang nakaka-alam ng account na iyon at hindi rin dapat iyon savings account. May mga special accounts ang banko na mas mataas ang interes kaysa saving account. Siguraduhin mo na ang account na iyong bubuksan ay pwede mong direktang hulugan sa pamamagitan ng remittance.


12. Kung may alam kang ibang bagay, gamitin mo ito para makatipid. Ako ang gumugupit, nagkukulay at nagrelax ng buhok ko. Nakatipid na, sarili ko lang ang pwede ko sisihin pag palpak. Pag mahaba ang buhok mo, itali mo sa itaas at gupitin ng diretso. Pagtanggal mo ng tali, tyak na layer ang gupit mo. Konting ayos lang, pwedeng sabihing professional ang gumupit. Mag-ingat lang sa pagrelax dahil nagkaroon ako ng sunog sa anit noon haha!


Kung marunong kang magluto, gamitin mo rin yun. Nagbusiness ako ng empanada noong pasko. Sayang din ang kinita ko.


May makina rin akong nabili sa ukay-ukay. Ginamit ko pangrepair sa pants ng mga kaibigan ko. Nahiya akong maningil kaya by donation na lang. Ang Asians ay maliliit kaya laging kelangan ng repair ng damit na binili.


PAG-UWI NG PINAS


13. Wag maging padrino ng lahat. Kasalanan ng iba sa atin ang manlibre kaliwa’t kanan kaya ang iniisip ng iba, pag abroad ka, mayaman ka dahil sa asta na rin ng ibang bakasyunista. Sa bagay, sinusulit lang ang bakasyon. Pero tandaan mo, pagbalik mo ng ibang bansa ay isang buwan ka na naman bago magpadala. Magtira ka para sa sarili mo at sa pamilya mo. Maniwala kayo at sa hindi, ang tanging nailibre ko lang sa mga kaibigan ko noong nagbakasyon ako ay spaghetti at softdrinks lang noong pumunta sila ng bahay. Nahihiya silang ayain akong uminom dahil di naman ako tanggera.


Tandaan: It’s not how much your salary is. It is how you save and spend your money wisely.


May nabasa rin po ako.. Ang iba raw, ang ginagawa nilang formula ay  SALARY – SAVINGS = EXPENSES o kung di kaya, magtabi daw ng 10% ng monthly salary.


Tama din po yan. Pero may pag-uugali tayong dahil alam nating may nakatabi o may tatanggapin sa sunod na sweldo, wala rin tayo pakundangan kung gumastos. Ibig sabihin, Kulang ka sa DISIPLINA!!!!


Tayong OFW, punung puno ng pangarap noong umalis ng Pilipinas pero nang kumita ng malaki, nakalimutan ang mga pangarap na yun at puro luho ang inatupag o kaya naman ay inubos na sa pagpapadala sa pamilya. Kung lifetime ang buhay mo sa abroad at nakakasigurado kang forever ang dating ng ginto sa’yo, goooo ka lang sa pagwawaldas/pag-uubos ng pera mo. It’s your life, ika nga.


Hindi po ako kuripot. Marunong lang sa pera! Katunayan, kaya ako payat dahil sanay ako sa lakaran. Kung may apointment ako 2kms mula sa lugar ko, umaalis ako nang maaga para maglakad. Mahal ata ang taxi or pamasahe sa bus. Tandaan ulit, ang pera na hawak-hawak mo ay foreign currency. Dito sa akin, 2.50$ ang pamasahe sa bus at 90minutes lang ang expiration nyan. Ang laki na nyan sa Pinas. Ang ginagawa ko, lagi akong nagmamadali sa mga lakad ko para tipid. ;)


Maaaring sabihin nyo sa akin, ikaw ang nagpapakahirap, nasisigawan at napapagalitan ng amo. Di mo man lang ba bibigyan ng reward ang sarili mo? Tama ka! Pero dapat merong limitasyon. Sabi nga, ang pag-iipon ay decision mo. Yan ay buhay mo. Pero kung gusto mong guminhawa ang buhay mo, magtiis ka muna. Pag may ipon ka na, doon ka na bumili ng gusto mo. Kung mamamatay man ako na di ko naenjoy ang pinaghirapan ko, masaya naman akong may maiiwan sa mga taong mahal ko.


At the age of 27, I can call myself a self-made woman dahil narating namin ang buhay na ito na may malaki akong partisipasyon. Iba ang buhay namin noon sa buhay namin ngayon. Nagsikap ako, nagtipid at ngayon ay unti-unti ko na nakikita ang pinaghirapan ko. Ang madalas ko sabihin sa nanay ko noong konti ang pinapadala ko, “Nay, tiis muna tayo dahil nag-iipon ako para sa ating lahat”.


Kung mahal mo ang pamilya mo, subukan mong gawin ito para sa kanila. Masaya kang maibigay ang luho nila pero mas masayang makita ang bunga ng iyong pinaghirapan. Ako, I couldn’t be happier that my family will live in our own house. At pag nagbakasyon ako, matutulog na ako sa sarili kong kwarto at di na iintindihin pa ang monthly rent. Kung meron man, yun ay monthly payment na sa sarili kong bahay. At ang kaligayahang nararamdaman ko at ng pamilya ko ngayon ay di lang panandalian kundi pangmatagalan.


Salamat po sa pagbabasa. Sana may natutunan kayo kahit kaunti. Hindi ko po pala sinasamba ang pera. Kaya ganito ako dahil sa pamilya ko at gusto ko ay makita ko ang lahat ng pinaghirapan ko dito sa abroad.


PS. Iwasan ang taong materialistic. Ito man ay kaibigan, boyfriend or girlfriend dahil sila ang maglilimas ng iyong pinaghirapan..hehehe..


Source:

http://definitelyfilipino.com/home/2012/03/ofw-ka-ba-please-langmag-ipon-ka/

FREEDOM !!! by Chinkee Tan

Anyone of you who have seen the movie BRAVEHEART?
This is one of the most unforgettable movie I've ever seen, especially noong nahuli si Mel Gibson sa last part ng movie. When he was about to be executed, bigla na lang siyang sumigaw ng, "FREEDOM!!!"


Noong napanood ko yung eksenang 'yun, my eyes uncontrollably perspired, because real men don't cry, their eyes just perspire.

Sobra akong na move at na touch sa movie, that I told myself I want to be just like ‪#‎braveheart‬.

Hindi magpa-execute, pero I want to be free.

Why Chinkee, are you not free?
I may be free roaming the streets of Metro Manila but if my wife sends me a text and ask me to buy a can of milk; when I reached into my pocket with no money, I am not FREE!

When my parents get sick and they need to be hospitalize and I don't have enough cash to admit them, I am not FREE!

When my kids need to be enrolled and if I don't have money to enroll them, I am not FREE!

Everyday, all of us are fighting this battle. Kung hindi natin gawan ng paraan para labanan at maging malaya financially. We will be financially trap and be in debt for the rest of our life.

We need to educate and empower ourselves with new ideas and information kung paano tayo makakapag-isip ng magagandang ideas na madagdagan ang ating kita.

We need to learn how to save and budget para hindi tayo mag-over spend at matutong to live within our means not beyond our means.

We need to have self-discipline na hindi tayo bibili ng bagay na hindi natin kayang bilhin at mangutang para makuha lang ang ninanis.

If you share the same passion just like I have at kung gusto mong tuluyan maging FINANCIALLY FREE at DEBT-FREE, pero hindi mo alam kung saan mag-uumpisa at walang gagabay sa iyo.
I want you to watch this FREE VIDEO http://bit.ly/1AZsjDW para malaman mo kung papaano!

source: chinkee tan